Iedereen begint ergens, maar hoe begin je als topsporter? Zeilster Marit Bouwmeester vertelt hoe zij begon om het onmogelijke mogelijk te maken. Hoe verliep haar weg naar succes? En kun je topsport combineren met het leven als moeder?
Jong geleerd, is…
Marit Bouwmeester kwam al in aanraking met zeilen toen ze een peuter was. “Mijn opa had vroeger een zeilboot en ik ging toen vaak mee. Toen begon het eigenlijk al en ik vond het erg leuk. Op m’n zesde was ik oud genoeg om lid te worden van de zeilvereniging en zelf te beginnen met zeilen. Maar de eerste keer alleen in een boot was wel spannend, hoor. Vooral bij harde wind was het soms eng, haha. Maar tegelijkertijd ervaarde ik een gevoel van vrijheid. Lekker op het water. Lekker zelf sturen. Daar genoot ik van.”
Niet bij te houden
Al gauw bleek dat Marit heel snel was. Bij de wedstrijdjes liet ze de andere boten steeds verder achter zich. “En dan val je op. Dan krijg je steeds meer aandacht onder de zeilers. Ik kreeg in de loop der jaren te maken met steeds betere trainers en het werd alsmaar serieuzer. De drang om iedere wedstrijd te winnen en er alles voor te laten, werd bij mij ook steeds groter.”
Teleurstelling omzetten in motivatie
Ondanks dat Marit als junior heel snel was, was het nog geen uitgemaakte zaak om ook professioneel zeilster te worden. “Ik weet nog dat ik Lisa Westerhof (o.a. Olympisch brons 2012) versloeg in een race voor een WK-ticket. Toch hadden ze haar gekozen om naar dat toernooi te gaan. Ik mocht niet mee. Toen wist ik het zeker: ik wilde prof worden en gewoon de allerbeste zijn in de Laser Radial-klasse. Die teleurstelling dat ik toen niet naar het WK mocht, gaf mij een boost om nóg harder te werken en nóg beter te willen worden.”
Topsport is een ‘way of life’
Als topsporter ben je iedere dag bezig met je sport. Met louter talent kom je er niet. “Topsport is een ‘way of life’. Het is niet dat je je trainingsschema laat afhangen van je privézaken. Het is andersom. Dat is soms lastig, maar gelukkig werk ik met een fantastisch team en heb ik voldoende hulp wanneer nodig. Normaliter, in aanloop naar een wedstrijd, train ik tweemaal per dag, zes dagen per week. Dan gaan we eerst het water op en daarna naar de gym voor krachttraining. Dat laatste is heel belangrijk in mijn klasse.”
Negatieve emotie uitschakelen
Behalve de vele sportieve successen heeft Marit ook te maken gehad met tegenslagen. “Op het nippertje goud verliezen op de Olympische Spelen in 2012 was een mega teleurstelling. Na dat toernooi ging ook m’n coach bij me weg en vervolgens ging m’n relatie uit. Toen kwam echt álles tegelijk. Dat maakte me onzeker. Ik ging aan mezelf twijfelen, terwijl ik daarvoor álles won. Ik moest even een half stapje terug doen om alle negatieve emotie uit te schakelen en mezelf te herpakken. Dat heeft best even geduurd, tot ik in 2014 opnieuw wereldkampioen werd.”
Vertrouwen putten
Door nooit op te geven, keihard te werken en succes te boeken na een mindere periode kan een sportcarrière ook een impuls krijgen, zo bewees Marit. “Olympisch goud in Rio de Janeiro in 2016, daar ben ik het meeste trots op. Maar ook het winnen van het WK in 2014, waarmee dus definitief een einde kwam aan die mindere periode in 2012/2013, betekent veel voor mij. Dat was het bewijs dat ik ook zónder die coach een WK kon winnen. Het vertrouwen dat ik daaruit putte, heeft ook bijgedragen aan de successen die ik daarna heb mogen beleven.”
Grote broer als voorbeeld
De succesvolle carrière van Marit en haar opmars na een periode vol tegenslagen, heeft ze mede te danken aan haar broer Roelof. “Hij was mijn voorbeeld. Ik volgde hem met alles. Hij ging op zeilen, dus ik wilde ook zeilen. Hij was heel goed en bijna olympiër geworden, dus dat wilde ik ook. Daarbij heeft hij mij enorm op sleeptouw genomen. Helaas moest Roelof wegens medische redenen vroegtijdig zijn zeilcarrière beëindigen, maar is altijd betrokken gebleven. Sterker nog, hij is sinds 2017 mijn coach!”
Nieuwe levensfase
Sinds de lente van 2022 is Marit moeder van een dochter, maar dat weerhoudt haar niet om vol te gaan voor de Olympische Spelen in 2024. “Ik wist na de bevalling nog niet hoe het zou lopen. Ik moest eerst ontdekken hoe m’n lichaam aanvoelde en of ik überhaupt gemotiveerd ben om deze uitdaging aan te gaan. Maar het gaat erg goed en ik heb er super veel zin in. We hebben genoeg tijd om te trainen en het voelt als een realistisch doel om voor een medaille te gaan. Niet omdat het moet, maar omdat het kan!”
Uitdaging
Het wordt volgens Marit wel een uitdaging om topsport te combineren met het leven als moeder, zowel organisatorisch als mentaal. “Daarnaast kan ik mij, gezien de tijd en mijn leeftijd, op weg naar de spelen niet veroorloven om geblesseerd te raken. Ik zal nu wat zorgvuldiger moeten zijn en meer rust moeten pakken. Voorheen draaide alles om hard werken. Toen dacht ik: m’n lichaam moet naar mij luisteren. Nu denk ik: ik moet meer naar mijn lichaam luisteren.”
Start Your Impossible-moment
“Na m’n bevalling en de eerste keer dat ik weer in de boot stapte, dacht ik: waar ben ik aan begonnen! Toen ging wel door m’n hoofd om te stoppen. Maar niet veel later ging het al een stuk beter en kwam het gevoel naar boven dat ik nog lang niet klaar ben. Ik wil nog één laatste keer knallen en als moeder goud winnen op de Olympische Spelen. Als dat lukt, ben ik bovendien de succesvolste zeilster ter wereld. Dat zou een waanzinnige prestatie zijn, toch? Mijn persoonlijke Start Your Impossible dus.”
Laatste Olympische Spelen in 2024?
“Je weet het nooit natuurlijk, maar in principe zijn de Olympische Spelen in 2024 de laatste waarvoor ik mij wil kwalificeren. Ik ben nu immers 34 jaar. Wat er daarna op mij afkomt, weet niet nog niet. Ik heb naast het zeilen bij verschillende bedrijven gewerkt, ook tijdens m’n zwangerschap. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het bedrijfsleven best interessant vind. Wellicht dat ik daarin verder ga, maar zo ver is het gelukkig nog lang niet!”
Start Your Impossible
Het motto van Toyota is mobiliteit voor iedereen. We zijn ervan overtuigd dat mobiliteit verder gaat dan alleen auto’s. Tijdens ’s werelds grootste sportevenement bewijzen atleten dat niets onmogelijk is. Er wordt telkens bewezen dat niets onhaalbaar is en dit inspireert ons dat met de kracht van bewegen het onmogelijke kan worden bereikt. Vanwege deze idealen is Toyota trotse mobiliteitspartner van de Olympische en Paralympische Spelen.